Hallo Wim
Zo’n 17 jaar geleden had ik nog een mountainbike en reed ik wel eens een toertocht in Driebergen bij de DTC. Fietste dan vanuit mijn woonplaats Utrecht daarheen en daarna weer terug. Ik zorgde ervoor dat de meeste deelnemers al vertrokken waren voor ik zelf startte want door een zelfstandig ondernemersbestaan werkte ik 60 tot 70 uur per week dus trainen zat er niet in. Met de staart kon ik nog een beetje meekomen. Op een van die tochten wordt ik ingehaald door een fietser die na even achter me gereden te hebben naast me komt en me uitlegt wat ik beter anders kan doen omdat ik nogal angstig op de fiets zit. Wat waar was, ik was al geen held en maandag moest de winkel gewoon weer open. Na wat praten blijkt hij, het was Andy, vanuit zijn toendertijdse woonplaats ergens in de buurt van Hengelo op de fiets naar Driebergen gekomen om de tocht te rijden en daarna weer huiswaarts te fietsen. Dit op een oude stalen GT, rood zwart, nog zonder uitvalnaven, vering of V-brakes. “Ga maar achter me rijden en kijk gewoon hoe ik het doe, dan doe je het na en krijg je een idee hoe je moet fietsen dan zal ik het rustig aan doen”. Dat rustig aan doen heb ik nog geen kwartier vol gehouden, achter iemand die al dik 100 op de teller had staan en zich inhield. Daarna was ik uitgepierd en vervolgde hij zijn weg. Later toen hij in Utrecht kwam te wonen liep ik hem in al die jaren zo af en toe tegen het lijf, Ik wist van zijn verhaal, ik kom weleens in zijn voormalige winkel bij zijn opvolger en ken het koerieirsbedrijf waarvoor hij werkte maar dit filmpje was nieuw voor me. Dank voor het posten ervan, want Andy was altijd een eigenzinnig mens, een ‘remarkable guy’.
Groet Jos
Leuk ! Zelf heb ik ook vele herinneringen van leuke ontmoetingen met totale vreemdelingen, die bezig waren hetzelfde criterium te fietsen. Ook op m’n gewone (niet randonneursritten) fietstochten kwam ik opmerkelijke fietsers tegen. Voor sommigen is een ligfiets iets om je uit te lachen, voor anderen juist iets om een lang en openhartig gesprek met je te voeren.
Keep cycling,
Wim.
Wim Harwig
2 responses to “The Cyclist Philosopher”
Hallo Wim
Zo’n 17 jaar geleden had ik nog een mountainbike en reed ik wel eens een toertocht in Driebergen bij de DTC. Fietste dan vanuit mijn woonplaats Utrecht daarheen en daarna weer terug. Ik zorgde ervoor dat de meeste deelnemers al vertrokken waren voor ik zelf startte want door een zelfstandig ondernemersbestaan werkte ik 60 tot 70 uur per week dus trainen zat er niet in. Met de staart kon ik nog een beetje meekomen. Op een van die tochten wordt ik ingehaald door een fietser die na even achter me gereden te hebben naast me komt en me uitlegt wat ik beter anders kan doen omdat ik nogal angstig op de fiets zit. Wat waar was, ik was al geen held en maandag moest de winkel gewoon weer open. Na wat praten blijkt hij, het was Andy, vanuit zijn toendertijdse woonplaats ergens in de buurt van Hengelo op de fiets naar Driebergen gekomen om de tocht te rijden en daarna weer huiswaarts te fietsen. Dit op een oude stalen GT, rood zwart, nog zonder uitvalnaven, vering of V-brakes. “Ga maar achter me rijden en kijk gewoon hoe ik het doe, dan doe je het na en krijg je een idee hoe je moet fietsen dan zal ik het rustig aan doen”. Dat rustig aan doen heb ik nog geen kwartier vol gehouden, achter iemand die al dik 100 op de teller had staan en zich inhield. Daarna was ik uitgepierd en vervolgde hij zijn weg. Later toen hij in Utrecht kwam te wonen liep ik hem in al die jaren zo af en toe tegen het lijf, Ik wist van zijn verhaal, ik kom weleens in zijn voormalige winkel bij zijn opvolger en ken het koerieirsbedrijf waarvoor hij werkte maar dit filmpje was nieuw voor me. Dank voor het posten ervan, want Andy was altijd een eigenzinnig mens, een ‘remarkable guy’.
Groet Jos
LikeLike
Leuk ! Zelf heb ik ook vele herinneringen van leuke ontmoetingen met totale vreemdelingen, die bezig waren hetzelfde criterium te fietsen. Ook op m’n gewone (niet randonneursritten) fietstochten kwam ik opmerkelijke fietsers tegen. Voor sommigen is een ligfiets iets om je uit te lachen, voor anderen juist iets om een lang en openhartig gesprek met je te voeren.
Keep cycling,
Wim.
LikeLike